Çocuğunuza Diş Fırçalamayı ve Diş İpi Kullanmayı Öğretmek

İyi ağız hijyeni erken yaşta başlamalıdır. Her beslemeden sonra bebeğin ağzı temizlenebilir. Bir elinizle bebeğinizin başını tutarken serbest elinizle bebeğin ağzını temiz bir ıslak gazlı bez, ıslak bez veya ksilitol beziyle silerek başlayın. Çocuğun dişleri ilk diş çıktıktan sonra fırçalanmalıdır.

• Bir bebeğin dişlerini, yumuşak kıllı, yaşa uygun bir diş fırçasını suyla ıslatarak fırçalayın. Florürlü diş macununun, çocuğun ilk doğum gününden önce kullanılması düşünülüyorsa, önce bir diş hekimine veya çocuk doktoruna danışmak en iyisidir.
• Orta veya yüksek çürüme riski olan çocuklar için florürlü diş macunu kullanılıyorsa, 2 yaşından küçükler için bezelye tanesinden daha az miktarda, 2-5 yaş arası için bezelye tanesi büyüklüğünde macun alın. Ebeveynler, yürüme çağındaki bu çocukların dişlerini banyoda onlara izleterek fırçalamalıdır.
• 6-8 yaş arası çocuklar dişlerini kendi başlarına fırçalayabilirler. Ebeveynler, çocuklarının ağızlarında belirli alanların eksik kalıp kalmadığından emin değilse, çocuklarının dişlerini kontrol etmelidir.
• Çocuğunuzu, sabah ve akşam olmak üzere en az iki kez, yumuşak kıllı bir diş fırçasıyla fırçalamaya teşvik edin. Daha sert kıllar küçük çocuklar için çok aşındırıcı olabilir.
• Pille çalışan diş fırçaları da plak denilen yapışkan filmi dişlerden ve diş etlerinden nazikçe çıkarmak için kullanılabilir.
• Çocuğunuzun diş fırçası her üç ila dört ayda bir veya aşınmış veya yıpranmışsa daha erken bir zamanda değiştirilmelidir. Soğuk algınlığı veya gripten sonra, bu koşullarla ilişkili mikropların tekrar ortaya çıkmasını önlemek için diş fırçasını değiştirmek de iyi bir fikirdir.
• Yeni yürümeye başlayan çocuklar (2 yaşından küçük), bu yaşta ekspektorasyon (tükürme) sürecini öğreniyor olmalarından ve florür ilavesi, diş minesini daha güçlü hale getireceğinden diş fırçalamanın ardından ebevenylerinin rehberliğinde diş macununu en iyi şekilde tükürmelidir. Çocuklar (2-5 yaş arası) diş fırçalamadan sonra dişlerini az miktarda su ile durulayabilir.

Küçük çocuklar dişlerini nasıl düzgün şekilde fırçalayacaklarını bilemeyebileceğinden, ebeveynler yardım sağlamalıdır. Ebeveynler, çocuklarına aşağıdaki anahtar adımları izleyerek nasıl diş fırçalanacağını ve diş ipi kullanılacağını öğretebilir:

• Adım 1: Çocukların dişlerini uygun şekilde fırçalamak için ebeveyn veya çocuk, yumuşak kıllı bir diş fırçasını üst ve alt dişlerin diş etlerine doğru 45 derecelik bir açıda tutmalıdır.
• Adım 2: Diş fırçası, dişler ve diş etleri boyunca kısa vuruşlarla ileri geri hareketlerle yavaşça hareket ettirilmelidir. Bu teknik, her bir dişin iç ve dış yüzeyi boyunca benzer şekilde sürdürülmelidir.
• Adım 3: Fırçanın ucu, üst ve alt ön dişlerin arkasına ulaşmak için dik olarak yerleştirilmelidir.
• Adım 4: Yüzeydeki bakterileri temizlemek için dili fırçalayın.

Çocuklar, diş yüzeyleri birbirine temas ettikten sonra diş ipi kullanmaya başlamalıdır. Bakteriyel plak ve yiyecekler dişlerin arasına yerleşerek diş eti hastalığına, diş çürümesine ve ağız kokusuna neden olabilir. Bakteri plağını çıkarmak için dil de fırçalanmalıdır.

• Adım 1: Daha iyi kontrol elde etmek için baş parmağınız ve işaret parmağınız arasında ipin kısa bir miktarını tutun ve her iki ucundan bir parmağınızın etrafında döndürün. Diş ipini çocuğun dişlerinin arasına yerleştirirken çok fazla baskı uygulamamaya dikkat edin.
• Adım 2: Diş ipini her dişin etrafında 'C' şeklinde bir eğri oluşturun ve dişin kenarı boyunca ve diş eti çizgisinin altında hafifçe yukarı ve aşağı kaydırın.
• Adım 3: Yiyecek ve plakların yeniden yerleşmemesi adına her diş için yeni bir parça diş ipi kullanılmalıdır.
• Adım 4: Boşluğu olan diş yüzeyleri arasında temizlik yapmak için bir interdental fırça kullanılabilir.

Düzenli diş hekimi ziyaretleri, ilk diş çıktıktan altı ay kadar sonra veya çocuğun ilk doğum gününden sonra başlamalıdır. Çocuğa erken yaşta yeni bir beceri öğretildiğinde, bu davranışını yetişkinlikte sürdürmesi olasıdır. Doğru fırçalama ve diş ipi kullanma tekniklerini öğretmek, iyi ağız hijyeni alışkanlıkları geliştirmek için önemlidir.